WM, formerly known as Waste Management, is positioning itself as a surprising contender in the climate investing boom. This company, primarily known for collecting and landfilling trash, plans to significantly increase its profits through sustainability-focused ventures.

Starting in 2026, WM aims to generate 15% of its total profit, about $740 million annually, from these ventures. The company plans to invest $1.2 billion over the next four years to produce fuel from decomposing garbage. This process involves capturing methane, a greenhouse gas released by rotting trash, and converting it into natural gas.

Additionally, WM sees a growing demand for recycled materials from companies committed to reducing their environmental impact. The company plans to enhance its sorting capabilities to recover more reusable materials, such as plastics and paper, which can be sold at a premium. WM expects to recover 25% more reusable materials by 2025.

To achieve these goals, WM is also investing in its core business of collection. By ensuring proper waste sorting at the start, the company can optimize its recycling processes and further contribute to sustainability efforts. These investments in fuel production, recycling, and collection demonstrate WM's commitment to transforming its image and capitalizing on the growing market for sustainable solutions.

"Hills Like White Elephants" by Ernest Hemingway is a short story that delves into a conversation between an American man and a woman, referred to as Jig, at a train station in Spain. They are waiting for a train to Madrid and are having drinks while discussing a significant decision, implicitly understood to be an abortion.

The conversation is veiled in ambiguity and is primarily driven by subtext. Jig compares the surrounding hills to white elephants, sparking a brief exchange that hints at their differing views on the unnamed operation. The man is persistent in trying to convince Jig that the procedure is simple and will solve their problems, while Jig appears hesitant and unsure.

The tension between the couple is palpable, and their dialogue reveals their differing perspectives and underlying anxieties. The man seems more concerned with their carefree lifestyle and the potential disruption a child might cause, while Jig grapples with the emotional and physical implications of the decision.

The story concludes with the train's arrival, leaving the reader to ponder the unresolved conflict and the uncertain future of the couple's relationship. Hemingway's minimalist style and use of dialogue effectively convey the unspoken tensions and the weight of the decision they face.

The story's title, "Hills Like White Elephants," serves as a metaphor for the unspoken issue at hand. White elephants are traditionally seen as burdensome possessions, and the comparison to the hills suggests the weight of the unwanted pregnancy and the difficult decision the couple must make. The story's ambiguity and open ending leave the interpretation up to the reader, making it a thought-provoking and timeless piece of literature.

സ്പെയിനിലെ ഒരു ട്രെയിൻ സ്റ്റേഷനിൽ കാത്തിരിക്കുന്ന ഒരു അമേരിക്കൻ പുരുഷനും ജിഗ് എന്ന സ്ത്രീയും തമ്മിലുള്ള സംഭാഷണത്തിലൂടെയാണ് ഏണസ്റ്റ് ഹെമിംഗ്‌വേയുടെ "ഹിൽസ് ലൈക്ക് വൈറ്റ് എലിഫന്റ്സ്" എന്ന ചെറുകഥ വികസിക്കുന്നത്. അവർ മാഡ്രിഡിലേക്കുള്ള ഒരു ട്രെയിനിനായി കാത്തിരിക്കുകയാണ്, അവരുടെ ജീവിതത്തിലെ ഒരു പ്രധാന തീരുമാനത്തെക്കുറിച്ച് ചർച്ച ചെയ്യുന്നതിനിടയിൽ മദ്യപിക്കുകയാണ്, അത് ഗർഭഛിദ്രമാണെന്ന് വ്യക്തമായി പറയാതെ തന്നെ വായനക്കാരന് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയും.

അവ്യക്തതയിൽ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന സംഭാഷണം പ്രധാനമായും ഉപ-വാചകത്താൽ നയിക്കപ്പെടുന്നു. ചുറ്റുമുള്ള കുന്നുകളെ വെളുത്ത ആനകളോട് ജിഗ് താരതമ്യം ചെയ്യുന്നു, പേരിടാത്ത ഈ 'ഓപ്പറേഷനെ'ക്കുറിച്ചുള്ള അവരുടെ വ്യത്യസ്ത വീക്ഷണങ്ങളെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ചെറിയ സംഭാഷണത്തിന് തുടക്കമിടുന്നു. ഈ നടപടിക്രമം ലളിതവും അവരുടെ പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹരിക്കുമെന്നും പുരുഷൻ ജിഗിനെ ബോധ്യപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിക്കുന്നു, അതേസമയം ജിഗ് മടിച്ചു നിൽക്കുകയും അനിശ്ചിതത്വത്തിലായിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഇരുവരും തമ്മിലുള്ള പിരിമുറുക്കം പ്രകടമാണ്, അവരുടെ സംഭാഷണം അവരുടെ വ്യത്യസ്ത വീക്ഷണങ്ങളും അടിസ്ഥാന ആശങ്കകളും വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. ഒരു കുട്ടി ഉണ്ടാകുന്നതുമൂലം ഉണ്ടാകുന്ന തടസ്സത്തെക്കുറിച്ചും അവരുടെ അനായാസ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചുമാണ് പുരുഷൻ കൂടുതൽ ആശങ്കാകുലനായി തോന്നുന്നത്, അതേസമയം തീരുമാനത്തിന്റെ വൈകാരികവും ശാരീരികവുമായ പ്രത്യാഘാതങ്ങളെ ജിഗ് നേരിടുന്നു.

ട്രെയിനിന്റെ വരവോടെ കഥ അവസാനിക്കുന്നു, പരിഹരിക്കപ്പെടാത്ത സംഘർഷവും ദമ്പതികളുടെ ഭാവി ബന്ധത്തിന്റെ അനിശ്ചിതത്വവും വായനക്കാരന് ചിന്തിക്കാൻ അവശേഷിപ്പിക്കുന്നു. ഹെമിംഗ്‌വേയുടെ ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ ശൈലിയും സംഭാഷണത്തിന്റെ ഉപയോഗവും സംസാരിക്കാത്ത പിരിമുറുക്കങ്ങളെയും തീരുമാനത്തിന്റെ ഭാരത്തെയും ഫലപ്രദമായി അറിയിക്കുന്നു.

കഥയുടെ തലക്കെട്ടായ "ഹിൽസ് ലൈക്ക് വൈറ്റ് എലിഫന്റ്സ്" എന്നത് പറയാത്ത പ്രശ്നത്തിന്റെ ഒരു രൂപകമായി വർത്തിക്കുന്നു. വെളുത്ത ആനകളെ പരമ്പരാഗതമായി ഭാരമുള്ള വസ്തുക്കളായി കാണുന്നു, കൂടാതെ കുന്നുകളുമായുള്ള താരതമ്യം അനാവശ്യ ഗർഭധാരണത്തിന്റെ ഭാരത്തെയും ദമ്പതികൾ എടുക്കേണ്ട ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള തീരുമാനത്തെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നു. കഥയുടെ അവ്യക്തതയും തുറന്ന അവസാനവും വ്യാഖ്യാനം വായനക്കാരന്റെ 몫മാക്കി വെക്കുന്നു, ഇത് ചിന്തനീയവും കാലാतीതവുമായ ഒരു സാഹിത്യ കൃതിയാക്കി മാറ്റുന്നു.